ευδιαχυτος

ευδιαχυτος:     εὐδιάχυτος

    εὐ-διάχῠτος

    2

    1) весьма текучий

    (ὕδωρ Plut.)

    2) легко разжижаемый, без труда растворяющийся

    (φάρμακα ὑπὸ τῶν χοιλιῶν и ταῖς κοιλιαῖς Arst.)

    3) легко рассеивающийся

    (ἀήρ Plut.)

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

ευδιάχυτος — εὐδιάχυτος, ον (ΑΜ) 1. αυτός που διαχέεται εύκολα αρχ. 1. αυτός που καταπραΰνεται, που ανακουφίζεται εύκολα («εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν», Επίκ.) 2. ο εύκαμπτος, ο ευλύγιστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + διάχυτος (< διαχέω)] … Dictionary of Greek
εὐδιάχυτος — easily dissolved masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐδιάχυτον — εὐδιάχυτος easily dissolved masc/fem acc sg εὐδιάχυτος easily dissolved neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐδιαχύτου — εὐδιάχυτος easily dissolved masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐδιάχυτα — εὐδιάχυτος easily dissolved neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐδιάχυτοι — εὐδιάχυτος easily dissolved masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Словари и энциклопедии на Академике